ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ... ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΜΑΣ..
τούτες οι εβδομάδες
οπού έχει φίλους κράζει τους,
οπού έχει εχθρούς καλεί τους,
οπού 'χει και στην ξενιτειά στέλλει
και φέρνουν τους του"
Ο παραδοσιακός γιορτασμός της Αποκριάς, όπως κι αυτός που γίνεται στα μεγάλα αστικά κέντρα κορυφώνεται την τελευταία Κυριακή, την Κυριακή της Τυρινής ή αλλιώς, όπως ονομάζει τη μέρα ο λαός Τρανή Αποκριά. Κέφι, ευτυχία, μεταμφιέσεις, πειράγματα κι αστεία κυριαρχούν τυποποιημένα και προγραμματισμένα στις πόλεις. Μνήμες γεμάτες από δρώμενα που χάνονται στο βάθος των αιώνων στην ύπαιθρο σηματοδοτούν την έναρξη της άνοιξης, την αναγέννηση της ζωής, το ξύπνημα της φύσης από τον βαθύ ύπνο του χειμώνα. Παράδειγμα οι Κουδουναραίοι του Διστόμου, αυτοί οι τραγόμορφοι νέοι που συνδέουν την παρουσία τους με την αρχαία λατρεία του Διονύσου και εκφράζονται με τολμηρά τραγούδια.
Στην Αντίκυρα , από την Κρεατινή μέχρι την Τυρινή εβδομάδα κάθε βράδυ όλοι η οικογένεια συγκεντρωνόταν στο πατρικό σπίτι έχοντας μαζί και το φαγητό τους. Αφού έτρωγαν , έβγαιναν στον δρόμο , άναβαν φωτιές , χόρευαν και τραγουδούσαν. Την περίοδο του κορονοϊού ο εορτασμός της αποκριάς είχε σταματήσει, όμως σήμερα αναβιώνουν οι παραδόσεις του παρελθόντος.
Βιβλιογραφία:
Ενθυμήματα Ιστορικά & Λαογραφικά ΑΝΤΙΚΥΡΑ ΒΟΙΩΤΙΑΣ, έκδοση Κοινότητας Αντίκυρας, 1997
Οι 12 Μήνες Χειμώνας, Η Καθημερινή "Επτά Ημέρες", 2002
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου