ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΝΤΙΚΥΡΑΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ

       Παρασκευή 23 Μαρτίου η γιορτή στα σχολεία.  Στο Γυμνάσιο Αντίκυρας, πέρα από το μήνυμα της Επανάστασης για μας τους Έλληνες, αφιερώσαμε χρόνο για να μάθουν οι μαθητές/τριές μας στοιχεία από την καθημερινότητα των ανθρώπων την περίοδο της σκλαβιάς. Επικεντρωθήκαμε στον τρόπο που ντύνονταν, άνδρες και γυναίκες, στα  μοιρολόγια που έγιναν τραγούδια και τους χορούς τους. Φουστανέλες, τσαρούχια, φλουριά, σιγκούνια και φέσια. Άσπρα πουκάμισα, γιλέκο, φέρμελη και μυστικά για να διατηρούν καλοχτενισμένα  τα μακριά μαλλιά τους. Πώς αποκαλούσαν αυτούς που ήταν ντυμένοι ευρωπαϊκά και πώς τους νησιώτες: ψαλιδοκέρηδες ή σπληνάντερους τους πρώτους, ντουντούμιδες ή χαλτούπηδες τους δεύτερους. Οι αφορμές για γιορτές πάντοτε ήταν άφθονες, ο Μακρυγιάννης βεβαιώνει "εις τα ρδια, τα στρατόπεδα δηλαδή , πάντοτε γλεντούσαμε" . Τα κλέφτικα τραγούδια είχαν την τιμητική τους και μέσα τους κλείνουν τα κατορθώματα των αγωνιστών του '21. Τα "παιδιά της Σαμαρίνας", το μοιρολόι που σή

Οι λέξεις Όταν τελειώνεται ο στίχος οι λέξεις  παύουν να υπάρχουν. Γίνονται ένα συνεχόμενο φως.                             Νικηφόρος Βρεττάκος (δημιουργίες των μαθητών/τριών μας με την καθοδήγηση της εκπ/κού κ. Μίχου Λαμπρινής) Στον κόσμο της ποίησης τον αινιγματικό, συνάμα υπερβατικό και επαναστατικό, σύμφωνα με τους δημιουργούς της, πραγματοποιεί ο άνθρωπος ταξίδια. Άλλες φορές ηθελημένα κι άλλες χωρίς να το γνωρίζει ο ίδιος. Την ώρα που θα ψιθυρίσει στίχους ή θα τους δημιουργήσει. Την ώρα που ένα ποίημα θ’ αγγίξει την ψυχή του χωρίς να ξέρει το γιατί. Κι αυτό το αρχικό δεν ξέρω, το γεμάτο από την άρνηση του εφησυχασμού γίνεται η κερκόπορτα να ανακαλύψει ο καθείς τον εαυτό του. Ό,τι με επιμέλεια κρύβει κι ό,τι προσεκτικά δεν ομολογεί. Έτσι κι αλλιώς η ποίηση είναι φως!  Πολλοί οι ποιητές μας, για τη μικρή μας χώρα και για τον κόσμο όλο. Σπουδαίοι και μοναδικοί, όπως και κάθε ύπαρξη. Ποιος ξέρει όταν έβαζαν μικρά σημάδια στο άσπρο χαρτί, αν ήξεραν τη συνέχεια. Τα όνειρα που θα συναντ

Το πείραμα του Ερατοσθένη πραγματοποιήθηκε εχθές 20/3/24 στο σχολείο μας.  Αναρωτιέστε τι είναι; Μάθετε λοιπόν πως αποτελεί μία ιστορική μέθοδο για τον υπολογισμό της περιφέρειας της γης και ο πρώτος που το πραγματοποίησε είναι ο σπουδαίος μαθηματικός Ερατοσθένης , τον 3ο αιώνα π.Χ. Έξυπνο και απλό καθώς χρησιμοποίησε ως μόνο εργαλείο μία ράβδο, "βηματιστές" της εποχής που μετρούσαν αποστάσεις και βασικές αρχές της τριγωνομετρίας μαζί με την καθαρή του σκέψη. Σήμερα η δική του μέθοδος εφαρμόζεται από τους μαθητές και τις μαθήτριες ώστε χρησιμοποιώντας βασικές γνώσεις τριγωνομετρίας να υπολογίζουν την περιφέρεια του πλανήτη μας. Η Εαρινή ισημερία αποτελεί ιδανική ημέρα για την πραγματοποίηση του πειράματος. Η δράση είχε τίτλο " Το πείραμα του Ερατοσθένη για τον υπολογισμό της ακτίνας της Γης" , και αποτελεί ιδέα της Πανελλήνιας Ένωσης Υπευθύνων Ε.Κ.Φ.Ε. (ΠΑΝΕΚΦΕ) , πραγματοποιήθηκε από μαθητές της Β Γυμνασίου . Μέσα από την βιωματική συμμετοχή προκλήθηκε το ενδιαφέρο

 Και να που, επίσημα, ήρθε η Άνοιξη! 20 Μαρτίου σήμερα και ο ήλιος, πρωί- πρωί, επισκέφθηκε το Εαρινό Ισημερινό σημείο κι έτσι ξεκινά η εποχή της άνοιξης κι η επανάληψη των εποχών. Να θυμάστε: η επανάληψη των εποχών βασίζεται στην κίνηση της γης γύρω από τον ήλιο, γιατί ο ήλιος παραμένει ακίνητος και η γη κινείται. την άνοιξη ο ήλιος ακολουθεί ψηλότερη τροχιά και οι μέρες είναι σχεδόν ίσες με τις νύχτες. Το τέλος του χειμώνα  κι ο ερχομός της άνοιξης το γιόρταζαν όλοι οι λαοί με μεγάλη χαρά, γιατί το έβλεπαν σα νίκη της ζωής πάνω στον θάνατο. Η άνοιξη με τον γλυκό καιρό της και τις μεγάλες της μέρες γλύκαινε και τις καρδιές των ανθρώπων. Κι ήταν τόσο χαρούμενοι ώστε η πρώτη της μέρα ήταν η δική τους πρωτοχρονιά. Πρώτη μέρα της άνοιξης, σήμερα, με κρύο και βοριαδάκι τσουχτερό στην Αντίκυρα. Πρώτη μέρα της άνοιξης, με τις καρδιές μας ανοιχτές να δεχτούν τον ήλιο!  (δημιουργία μαθητή μας)

 Οι μαθητές και οι μαθήτριες μας μέσα από τα κείμενά τους προτείνουν έναν πολύχρωμο κόσμο με κύρια χαρακτηριστικά την αποδοχή και τον σεβασμό. Χαρείτε τα γραπτά τους!!

 Στην καθημερινότητά μας χρησιμοποιούμε εκφράσεις, που όμως λίγοι ξέρουμε από που προέρχονται. Σήμερα, θα παραθέσουμε κάποιες από την Αγία Γραφή οι οποίες αποτελούν έρευνα των μαθητών/τριών της Α' τάξης  του Γυμνασίου.  Μνήσθητί μου Κύριε Ήγγικεν η ώρα Κρανίου τόπος  Μη μου άπτου Βρήκε ο Φίλιππος τον Ναθαναήλ Άρον άρον Δεύρο έξω Μάνα εξ ουρανού Ενώπιος ενωπίω Γεννηθήτω φως Χαίρετε Σοι είπας ή σοι λέγεις Μετά φανών και λαμπάδων Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω Τετέλεσται  έρχου και ίδε από τον Άννα στον Καϊάφα Αγαπάτε αλλήλους Μετά φανών και λαμπάδων

 "Τούτες οι μέρες το'χουνε τούτες  οι εβδομάδες οπού έχει φίλους κράζει τους, οπού έχει εχθρούς καλεί τους, οπού 'χει και στην ξενιτειά στέλλει  και φέρνουν τους του" Ο παραδοσιακός γιορτασμός της Αποκριάς, όπως κι αυτός που γίνεται στα μεγάλα αστικά κέντρα κορυφώνεται την τελευταία Κυριακή, την Κυριακή της Τυρινής ή αλλιώς, όπως ονομάζει τη μέρα ο λαός  Τρανή Αποκριά. Κέφι, ευτυχία, μεταμφιέσεις, πειράγματα κι αστεία κυριαρχούν τυποποιημένα και προγραμματισμένα στις πόλεις. Μνήμες γεμάτες από δρώμενα που χάνονται στο βάθος των αιώνων στην ύπαιθρο σηματοδοτούν την έναρξη της άνοιξης, την αναγέννηση της ζωής, το ξύπνημα της φύσης από τον βαθύ ύπνο του χειμώνα. Παράδειγμα οι Κουδουναραίοι του Διστόμου, αυτοί οι τραγόμορφοι νέοι που συνδέουν την παρουσία τους με την αρχαία λατρεία του Διονύσου και εκφράζονται με τολμηρά τραγούδια.  Στην Αντίκυρα , από την Κρεατινή μέχρι την Τυρινή εβδομάδα κάθε βράδυ όλοι η οικογένεια συγκεντρωνόταν στο πατρικό σπίτι έχοντας μαζί και το

 Η ομορφιά της ζωής  είναι στις σχέσεις των ανθρώπων. Σχέσεις μοναδικές, που χαρακτηρίζονται από τον σεβασμό και την αποδοχή του άλλου. Βάζουμε στο περιθώριο ό,τι μας χωρίζει, προβάλλουμε όσα μας ενώνουν!

Ένα συννεφόλεξο, που δεν μας αφήνει να πετάμε στα σύννεφα. Δημιουργία και προτάσεις των μαθητών/τριών της Α Γυμνασίου για το περιβάλλον, με την ευχή να το σεβαστούμε και να το αγαπήσουμε όλοι και όλες περισσότερο. Παρακάτω μπορείτε να δείτε ενδεικτικές εργασίες των μαθητών, με αφορμή το μάθημα των Θρησκευτικών.

 Ο Μάρτης, ο πρώτος μήνας της άνοιξης, είναι γεμάτος από ήθη και έθιμα μα και σημαντικά γεγονότα και σπουδαίες ημέρες. Ας θυμηθούμε τι συναντάμε, έτσι όπως τον περπατάμε, καθημερινά. Πρώτα να σας θυμίσουμε το  βραχιολάκι, το φτιαγμένο από κόκκινη κι άσπρη κλωστή που το φορούν οι περισσότεροι με το που μπαίνει ο μήνας. Παλιά το έφτιαχναν οι γιαγιάδες και οι μαμάδες. Το φορούσαν στα παιδιά και στα εγγόνια για να "μην τα κάψει" ο ήλιος του Μαρτιού, για να είναι προφυλαγμένα απ' το κακό μάτι και για να μην αρρωστήσουν. Το έθιμο έχει ρίζες στην αρχαία Ελλάδα και το συναντάμε σε όλα τα Βαλκάνια. Τα μικρά παιδιά, στο τέλος του μήνα, είτε το αφήνουν στα κλαδιά για να το πάρουν τα χελιδόνια και να φτιάξουν τη φωλιά τους είτε το φορούν μέχρι το Πάσχα. Ανήμερα το ρίχνουν στο αρνί που ψήνεται, για να γίνει ροδοκόκκινο. Ο Μάρτης "δε λείπει απ' τη Σαρακοστή" μας λέει η παροιμία. Κι έτσι είναι! Οι πιστοί προετοιμάζονται για τα Πάθη και την Ανάσταση του Χριστού. Η νηστεία,

Σήμερα είναι η ημέρα του «π» ή αλλιώς του αριθμού 3,14. Γιορτάζεται σήμερα εξαιτίας των αριθμητικών συμπτώσεων. Ως γνωστόν, η τιμή της σταθεράς ∏=3,14  στο εξωτερικό, όπου γράφουν πρώτα το μήνα και μετά την ημέρα, σήμερα έχουμε 3-14 (14/3).  Ο εορτασμός της ημέρας του “π” καθιερώθηκε το 1988 από τον Larry Shaw στο Φρανσίσκο. Γιορτάζεται, δε, με την …κατανάλωση στρογγυλών πιτών – στα αγγλικά το ελληνικό γράμμα π θυμίζει την αγγλική λέξη pie (πίτα) η οποία προφέρεται ως “πάι”.   Ο αριθμός "π"  μια  μαθηματική σταθερά  οριζόμενη ως ο  λόγος  της  περιφέρειας  προς τη  διάμετρο  ενός  κύκλου  (  (όπου   είναι το μήκος περιφέρειας κύκλου και   το μήκος διαμέτρου κύκλου), ενώ με ακρίβεια οκτώ δεκαδικών ψηφίων είναι ίσος με   Εκφράζεται με το ελληνικό γράμμα  π  από τα μέσα του 18ου αιώνα. Ακόμα και σήμερα, μπορούμε να πούμε πως ο αριθμός «π» δεν έχει βρεθεί. Μπορεί βέβαια, μέσω νέων τεχνικών, να έχουν υπολογιστεί πολλά εκατομμύρια από τα δεκαδικά ψηφία του, όμως το «π» είναι ένας υ

 Το σχολείο μας φέτος συμμετέχει στο παραπάνω Εθνικό Εκπαιδευτικό Δίκτυο, με στόχο τη γνωριμία μας με την Πόλη και την προβολή της τοπικής μας ιστορίας. Ασχοληθήκαμε με την ιστορία του Οσίου Λουκά , στο "πριν" και στο "μετά", δηλαδή ερευνήσαμε την ιστορία της Μονής και φτάσαμε στην πυρκαγιά του Αυγούστου. Έτσι, επισκεφθήκαμε τον Όσιο Λουκά, ξεναγηθήκαμε , πήραμε απαντήσεις στις ερωτήσεις μας, ευαισθητοποιηθήκαμε στο περιβαλλοντικό πρόβλημα που προκύπτει όταν καίγεται η φύση. Και φυσικά ενημερωθήκαμε για την ιστορία του Μοναστηριού από τον Μητροπολίτη Θηβών , Λεβαδείας και Αυλίδος κ.κ Γεώργιο. 

 Στο Γυμνάσιο Αντίκυρας φτιάξαμε το δικό μας συμβόλαιο για να ζούμε καλύτερα, να κατανοούμε τους άλλους , να μάθουμε να εστιάζουμε στα θετικά. Μαθητές, μαθήτριες και εκπαιδευτικοί συνεργαστήκαμε ... και να το αποτέλεσμα.. Μπορείτε να το δείτε..