ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΝΤΙΚΥΡΑΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ

 Η Πεντηκοστή γιορτάζεται στο εξωκκλήσι της Αγίας Τριάδας πενήντα ημέρες μετά το Πάσχα και αποτελεί καθιερωμένη θρησκευτική πανήγυρη.  Την παραμονή τελείται εσπερινός και αρτοκλασία και ακολουθεί πανηγυρική λειτουργία ανήμερα της γιορτής. Πλήθος κόσμου συγκεντρώνεται στο προαύλιο του Ιερού Ναού.  Εκεί, παλαιότερα, μετά τη θεία λειτουργία, σύμφωνα με το έθιμο νέοι και νέες του χωριού χόρευαν και τραγουδούσαν κάτω από τον πλάτανο ενώ κάτοικοι του χωριού έψηναν σε λάκκους αρνιά στη σούβλα και συμπλήρωναν το γεύμα με τις πατροπαράδοτες "γαρδούμπες".  Πολλοί τσοπάνηδες, επίσης, δώριζαν στην εκκλησία ζωντανά αρνιά που δίνονταν ως έπαθλο σε αγώνες δρόμου που γίνονταν με αφετηρία την πλατεΐτσα του εξωκκλησιού και τέρμα ψηλά τον ανηφορικό δρόμο λίγο κάτω από τον Άγιο Ευθύμιο. Το έθιμο αυτό αναβιώνει και σήμερα με μια μικρή παραλλαγή: παιδιά του χωριού διανύουν τρέχοντας ίδια απόσταση και λαμβάνουν για τη συμμετοχή τους μετάλλια.  Το βράδυ της ίδιας ημέρας - τότε και σήμερα- γίνονται π

    Η ιστορία που ακολουθεί βασίστηκε σε μαρτυρίες των κατοίκων της Δαύλειας, ενός Βοιωτικού χωριού στους πρόποδες του Παρνασσού, οι οποίοι επέζησαν από το κάψιμό της, στις 4 Μαΐου 1943. Η απελευθέρωση φυλακισμένων στη Λιβαδειά, το κάψιμο της Δαύλειας και των γύρω χωριών ως αντίποινα των Γερμανοϊταλών στους αντάρτες οι οποίοι κρύβονταν κοντά σε αυτά για ανεφοδιασμό, η ξηρασία, η λιτανεία, ο βομβαρδισμός του σχολείου, η παραμονή γυναικών στο χωριό, η φυγή των κατοίκων σε κοντινές περιοχές, η φάλαγγα των 40 αυτοκινήτων, τα τραγούδια των Ιταλών μετά το κάψιμο κ. ά., αποτελούν πραγματικά γεγονότα.    Η πόρτα έτριξε. Άνοιξε. Μια νοσοκόμα μπήκε στο δωμάτιο. Με έναν μορφασμό δυσαρέσκειας έσπρωξε το βαρύ καροτσάκι και πλησίασε το δεύτερο κρεβάτι από τα τρία στη σειρά. Βοήθησε τον κύριο που μετέφερε να στηριχτεί στο ένα του πόδι. Αυτός αναστέναξε και ξάπλωσε με ανακούφιση. Ήταν γύρω στα ογδόντα, λεβεντάνθρωπος, καλοστεκούμενος, παρατήρησε ο Λουκάς που βρισκόταν ήδη στο δωμάτιο. Ο πόνος καραδ

Η Δαύλεια είναι ένα μικρό χωριό του νομού Βοιωτίας με πληθυσμό που ανέρχεται στους 1232 κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Διοικητικά το χωριό ανήκει στο δήμο Λεβαδέων. Βρίσκεται σε υψόμετρο 340μ. στη νοτιοανατολική πλευρά του Παρνασσού, στην περιοχή που στα αρχαία χρόνια ονομαζόταν αρχικά Ανακριά και μετέπειτα Δαυλίς από τη λέξη «δαυλός» δηλαδή δασύς, πυκνός, επειδή η περιοχή καλυπτόταν από πυκνά δάση.  Ο οικισμός της Δαύλειας  Η αρχαία Δαυλίδα  Στην Ιλιάδα του Ομήρου η Δαυλίδα αναφέρεται ως μία μεταξύ άλλων οκτώ φωκικών πόλεων που έλαβαν μέρος στον Τρωικό πόλεμο. Επιπλέον, από τη Δαυλίδα διερχόταν ένας δρόμος που κατέληγε στον Ιερό χώρο των Δελφών με το όνομα «Σχιστή Οδός». Εκεί ήταν που ο Λάιος σκοτώθηκε από το γιό του Οιδίποδα, όπως αναφέρεται στην αρχαία τραγωδία «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή. Σημαντικές αναφορές στη Δαύλεια, επίσης, έχουμε από τον γεωγράφο Στράβωνα, τον περιηγητή Παυσανία και τους ιστορικούς Ηρόδοτο και Θουκυδίδη.    Σύγχρονη Δαύλεια  Οι κάτοικοι της

  Καλώς ήρθατε στην παρέα μας!!!!!!  Φέτος έχουμε την ευκαιρία να γνωριστούμε και να μάθουμε πολλά για την ιστορία και τις παραδόσεις των σχολείων μας και των μικρών κοινωνιών που εντάσσεται η κάθε σχολική μονάδα μας. Ξεκινάμε τον Ιανουάριο με την λήξη των διακοπών των Χριστουγέννων να συμμετέχουμε σε όλες τις προτεινόμενες δράσεις και πιστέψτε μας το ταξίδι αυτό θα μείνει σε όλους αξέχαστο!!!! Καλή αρχή λοιπόν...............